Mensen zijn altijd op zoek geweest naar het onbekende, het ongrijpbare: de Heilige graal, God, verre landen, het heelal; we worden onrustig als we er niet alles van weten. Naarmate van de buitenwereld steeds meer bekend is, richt de zoektocht van de mens zich steeds meer op de binnenwereld, zijn innerlijke ik. Wie ben ik en wat is mijn plaats in de wereld om mij heen? Iedereen begreep de trefzekere waarheid achter de lichtironische tekst van “Zoek jezelf”, die door heer Koot en heer Bie van het Simplisties Verbond in mei 1975 naar plaats 8 in de top 40 werd gezongen: “Zoek jezelf broeder, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf” en even verderop in de tekst: “En met make-up van oor tot oor stelt zijn vrouw een ander voor, dus hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat.” Een tijdloos statement en een onweerstaanbaar advies om jezelf te zijn, maar hoe moet dat, als je werkelijke identiteit zo diep verborgen zit dat je geen idee hebt wie je werkelijk bent.

Een homeopathisch consult is soms net het oplossen van een cryptogram. Je kunt eindeloos zoeken naar het juiste woord, de opgave blijft maar rondmalen in je hoofd. Vaak is het dan een goed idee om de puzzel een dagje weg te leggen, de volgende dag zie je de oplossing in één keer en kun je niet meer begrijpen waarom je die een dag eerder niet zag. Het zoeken naar de verborgen clou kan voor een homeopathisch arts nogal ingewikkeld zijn. Het begin van het ochtendspreekuur een paar maanden geleden is daar een typisch voorbeeld van. Mijn eerste patiënte die dag heeft weinig gemerkt van het homeopathisch middel dat ik haar een maand eerder gaf tegen de steeds vaker optredende hoofdpijnaanvallen die, zegt ze, haar leven behoorlijk beginnen te vergallen.